چرا آنارشیسم، "Libertarian Socialism" (سوسیالیزم آزادیخواه) نیز نامیده می شود؟

بسیاری از آنارشیست ها با توجه به ماهیت منفی و به دور از واقعیت تعریف واژه ی "آنارشیسم"، اصطلاحات دیگری را برای تاکید بر ذات مثبت و سازنده ی آن به کار برده اند. بیشترین اصطلاحات به کار برده شده عبارتند از "free socialism" (سوسیالیزم آزاد)، "free communism" (کمونیزم آزاد)، "libertarian socialism" (سوسیالیزم آزادیخواه) و "libertarian communism" (کمونیزم آزادیخواه). برای آنارشیست ها، سوسیالیزم آزادیخواه، کمونیزم آزادیخواه و آنارشیسم عملا به یک معنا است. و یا آنطور که Vanzetti می نویسد:

"در هر حال ما هم همانند سوسیال دموکرات ها، سوسیالیست ها، کمونیست ها و I.W.W سوسیالیست هستیم. تنها تفاوت اساسی بین ما و آنان این است که آنان قدرت طلب (طرفدار تمرکز قدرت) بوده ولی ما آزادیخواه هستیم؛ آنان به استقرار دولت و حکومت خود ایمان دارند در حالیکه ما به استقرار هیچ نوع حکومت و دولتی ایمان نداریم." [Nicola Sacco and Bartolomeo Vanzetti, The Letters of Sacco and Vanzetti, p. 274]

 اما آیا این صحیح است؟ با مراجعه به American Heritage Dictionary در می یابیم که:

Libertarian (آزادیخواه): کسی که به آزادی عمل و اندیشه ایمان دارد؛ کسی که به آزادی اراه و اختیار باور دارد.

Socialism (سوسیالیزم): سیستمی اجتماعی که در آن تولیدکنندگان، قدرت سیاسی و ابزار تولید و توزیع را در اختیار دارند.

اینک آمیزش این دو تعریف چنین ثمره می دهد: Libertarian Socialism: سیستمی اجتماعی که به آزادی عمل، اندیشه و اراده ایمان دارد. سیستمی که تولیدکنندگان، قدرت سیاسی و ابزار تولید و توزیع را در اختیار دارند.

با این حال، با ایجاد "حزب آزادیخواه" در ایالات متحده ی آمریکا، بسیاری از مردم اینک واژه ی "سوسیالیزم آزادیخواه" را دچار نوعی تناقض می دانند. در واقع بسیاری از "آزادیخوهان" فکر می کنند که آنارشیست ها تلاش دارند تا اندیشه های "ضد آزادیخواهانه ی سوسیالیزم" را (آنگونه که آنان تصور می کنند) با ایدوئولوژهای حزب آزادیخواه آمیزش داده و به این ترتیب "سوسیالیزم" را بیشتر "قابل قبول" نشان دهند. به عبارت دیگر، آنان می پندارند که آنارشیست ها تلاش دارند تا واژه و اعتبار "آزادیخواه" را از صاحبان حقیقی آن بدزدند!

اما واقعیت این است که آنارشیست ها واژه ی "آزادیخواه" را از سال ۱۹۸۵ تا کنون و برای بیان خود و اندیشه هایشان به کار برده اند. مطابق آنچه که آنارشیست تاریخدان -- Max Netllau -- می گوید، آنارشیست انقلابی -- Joseph Dejacque -- روزنامه ی Le Libertaire, Journal du Mouvement Social را بین سال های ۱۸۵۷ تا ۱۸۶۱ در نیویورک منتشر کرد. و این در حالی است که تاریخ استفاده ی واژه ی "کمونیزم آزادیخواه" به ماه نوامبر ۱۸۸۰ برمی گردد. [Max Netllau, A Short History of Anarchism, p. 75 and p. 145]
استعمال واژه ی "آزادیخواه" توسط آنارشیست ها از دهه ی ۱۸۹۰ به بعد در فرانسه و به منظور رهایی از قوانین ضد آنارشیست آن زمان و همچنین برای جلوگیری از تصورات منفی مردم از کلمه ی "آنارشی" رواج یافت (به عنوان مثال، Sebastien Faure و Louis Michel روزنامه ی Le Libertaire -- آزادیخواه -- را در سال ۱۸۹۵ در فرانسه منتشر کردند). بعد از آن و به خصوص در خارج از آمریکا، واژه ی "آزادیخواه" همواره توسط جنبش های آنارشیست به کار رفته است. حتی آنارشیست ها در جولای ۱۹۵۴ در ایالات متحده "The Libertarian Leauge" (لیگ آزادیخواه) را سازمان دادند که به اصول Anarcho-Syndicalist (آنارکو سندیکالیست) پایبند بود و تا سال ۱۹۶۵ ادامه داشت. اما از سوی دیگر، حزب "آزادیخواه" آمریکا تنها در حدود سال های ۱۹۷۰ به وجود آمد (یعنی بعد از گذشت بیش از ۱۰۰ سال پس از نخستین باری که آنارشیست ها واژه ی "آزادیخواه" را برای بیان اندیشه های خود به کار بردند). بنابراین، این حزب آزادیخواه است که واژه ی آزادیخواه را "دزدیده" است و نه آنارشیست ها. در قسمت دوم این FAQ در مورد تناقضات موجود در "آزادیخواهی" کاپیتالیستی به بحث خواهیم پرداخت.

آنچنانکه در قسمت های آینده توضیح خواهیم داد، تنها سیستم مالکیت "آزادیخواهی سوسیالیستی" (Libertarian - Socialist) می تواند آزادی های فردی را بیشینه ساخته و تضمین کند. لازم به یادآوری نیست که مالکیت دولتی -- یا همان "سوسیالیزم" -- برای آنارشیست ها به هیچ وجه سوسیالیزم نیست. در واقع ما در بخش های آینده خواهیم فهمید که سیستم "سوسیالیزم دولتی" نوعی از کاپیتالیسم است و هیج محتوای سوسیالیستی ای را در خود نمی گنجاند. چنانچه Rudolf Rocker آورده است، "سوسیالیزم برای آنارشیست ها تنها مسئله ی شکم سیری نیست. بلکه مسئله ایجاد فرهنگی است که هویت فردی و ابتکار آزاد افراد را تضمین می کند. بدون آزادی، جامعه به سوی حکومت کاپیتالیستی سوق خواهد یافت و تمام تفکرات و احساسات افراد قربانی منافع عده ای موهوم خواهد شد.